Gözlerim kanarcasına bakıyorum Parmaklarımın arasından kayıp giden zamana. Ve ayaklarım, göğsüme vuran yeşile Sonsuza değin kök salıyor. Unutmak dedikleri kolay, Hatırlamaksa, Koca bir kavganın adı. Kim anlatır hikâyesini bu şarkının? Hangi meydan bizi duyar, Hangi dağ yankılar geçmişi? Hangi nehir…
Babamda
Üçüncü gün 17:10 Nasıl alkolik olunurmuş artık biliyorum. İçine sıkıştığım durumdan kaçamadıkça, alkol, acil çıkış kapısından feraha çıkartan geniş bir kapı. İnsan alkole sığınabilirmiş, anlıyorum. Kimse bana olmaz demesin. O ferah kapı gözümün önünde beliriveriyor. Bir paket sigara ve iki…
Kendini Özlemek
gün gelir insan kendisini de özlermiş yaş almak demir atmakmış güvenli limanlara salmakmış serini kendi köpeğine hoşt der gibi susturmakmış kalbindeki sesleri yaş almak bir oyunu anlamak son hakkın kalmış gibi davranmakmış gün gelir insan kendisini de özlermiş koşan yorulan,…
Themis’in Heykeltıraşı
Serbest piyasada adalet sağlama girişimleri, bizleri gülümseten ve hatta; yeri gelince de kahkahalar attıran nezih bir mizah ürünüdür. “Herkese hak ettiğini vermek…” derken? Kâr ve zararın olduğu bir ortamda, neyin hakkını ya da hukukunu savunacakmışız? Soyut değerleri savunma yeteneklerimizin ziyadesiyle…
İnsan Olmanın Esnekliği: Varoluşsal Bir Sanat
İnsan olmanın en temel gereksinimlerinden biri belki de “esnemek”tir hayatta. Zihin, beden ve ruh üçlüsü sınırlarından nazikçe esnediğinde, insan varoluşunun keskin köşeleri yumuşar ve yaşamla uyumlu bir ritme kavuşur. Öğrenmeye açık olmak ve meraklılık hâlleri arasında gidip gelen bir sarkaç…
Adem Soyu
Babanız oralıydı. Siz de oralısınız. Memleketiniz, babanızın memleketidir. Hepinizin doğduğu yer orasıdır. Sonra sıra sıra, tek tek, başka başka yerlerde doğdunuz. Doğum tarihiniz çok eskidir ama çok yaşlı sayılmazsınız. Babanız sabırsız bir adamdı. Hem sabırsızdı hem de aç gözlüydü. Siz…
Şehir, Kitap ve Kırmızı Kuş
Özgü, kedili kitapçıdan çıkalı henüz birkaç dakika olmuştu. Dayanamayıp bir sürü kitap almıştı yine. “Okunacak olanlardan bir sehpa daha yapma vakti.” diye düşündü. Hatta bunu sesli söyleyecekti neredeyse ama kendisini tuttu. Akşam yemeğinden sonra sokağa bakan pencerenin önünde bitki çayını…
Yaşlandı Bu Dünya
Benimle birlikte yaşlandı bu dünya Tuttuğum defterler ellerimi kirletiyor Şiir, insan meyvesi Her şiir bir çağla Dolu vurdu, döküldü bu çağda Renkleri soldu gökkuşaklarında Sesleri çınlamıyor meydanlarda Yumuşak tenini hissetmiyor ellerim Kokusu keskin değil eskisi gibi Kalbimi sızlatmıyor çektiği acılar…
