uyanıp her sabah yokluğuna gözüm yaşı ile yuğdum yüzümü sıvadım kolları iş çokluğuna bahar gösterdim hep ele güzümü taş taşıdım, hasret çok daha ağır yarama tuz bastım, ezdim üzümü korktum, adın benle kötü anılır bahar gösterdim hep ele güzümü kutup…

gün gelir insan kendisini de özlermiş yaş almak demir atmakmış güvenli limanlara salmakmış serini kendi köpeğine hoşt der gibi susturmakmış kalbindeki sesleri yaş almak bir oyunu anlamak son hakkın kalmış gibi davranmakmış gün gelir insan kendisini de özlermiş koşan yorulan,…

kalem kıpırdamıyorsa anlıyorum kılı kıpırdamamış kimsenin ne biri birini sevmiş delice ne biri birine sövmüş dahice kalem kıpırdamıyor, anlıyorum kılı kıpırdamamış kimsenin bir sokak yaz diyorum hiç değilse at kendini o sokağa fesleğenlerden bahset satır aralarında hafif bir rüzgar olsun…

bir fırtınadan farksızdı ayrılığımız başımı eğdim bir süre geçmesini bekledim ama sen ah sen bu gayri ihtiyarı tutumu kendine has zannetmiş ve pek sevinmişsin hiç kimse vazgeçilmez değil hâlâ öğrenmemişsin yalan yanlış atıp tutma ardımdan her şeye rağmen saygı göster…

iki karanlık sokaktır gözleri hangisine dalsam bir tetik çekilir mermi ıslıklarıdır kulağımda sesi çekirdekleri kalpte yer edinir o ki saçlarıyla azgın denizleri o ki kokusuyla tesirli içkileri o ki kavgası küfrü kıyametiyle mumla aratır, aramam diyeni Sayı: 59

kaçırma gözlerini, gözlerime bak ayrılık da ölüm gibi, kaçınılmaz sakat bir at düşün, ağır aksak acısına son ver, bu ayıplanmaz ger ecel okunu, bırak gelsin senden gelene kıl kıpırdatılmaz hiç tereddütsüz muzaffersin kalbim hedef olur, milim şaşmaz

söz bitti artık kâr etmez ne bir tembih ne de teselli o her şeyi hafife alma huyun alaycı ve de meydan okuyan tavrın seni kurtarmaz kendi gerçeğinden ses bitti tuzlu kahveyi içene bir hâl oldu evlilik aşkı bitirir mi bilinmez…