Cemile Tarhan
79 Articles2 Comments

1988 yılında başlayan hikayenin oyuncusu, figüranı, yönetmeni, senaristi ve ışıkçısı.

Tomris Büyüdü

Gün kızıla dönerek bir nevi muradına ermekteydi, Gün dinlenecekti Ben de bazen dinlenmeyi isterdim bir kızıl tenhada Bazen isterdim sessizce çekilebilmeyi ana yurduma Sahi neresiydi yurdum benim? Bir ip ucunda yürür gibi bağlı olduğun yer midir yurt Yoksa çıplak ayaklarınla…

Üsküdar’da İken

Önümde yükselen devasa bir yapı, Kubbesine konmuş garip bir taş, kameraya yuva olmuş. Anlam veremediğim bir demir monte edilmiş oraya, İnsanlar akıp geçiyor, kuşlar süzülüyor minarelerin üzerinden. En çok kuşları seviyorum ben, Bir kanadı Mihrimah Sultan’a, diğer kanadı Boğaz’a çırpan.…

Takım Elbiseli Kurtlar

Bir korkunun eşiğiydi uyuyamadığım o gece Gece 3’te kalbimin sancısından haykırdım Sabah bir soğuk telefon sesiydi gelen Nereden bilebilirdim kalbim yarıldı. Bir uzun boşluk ve sessizlik hâliydi önce gelen Kendimi bulduğum her an ağlamaktaydım Çakıl yığınları çıktı önce kalbimden Bir…

Sanrı

Hafif bir baş ağrım var bugün. Sesim kısık değil boğuk, sanki aylardır konuşmamışım kimseyle. Odadaki duvar saati durgun, tıpkı benim gibi. Oturduğum sandalyenin süngeri erimiş, oturdukça rahatsızım. Çoraplarımın lastiği gevşemiş, pijama eskimiş. Sanki yüzyıldır aynı yerdeyim. Aynı yerde, aynı hisler…

Kazı

Vakit öğlendi; ama o hala yatağından çıkmamış, bazı insanların nasıl yaptıklarına hayret ettiği taş evleri düşünüyordu. Sonra o taş ev içerisinde dünyanın huzurlu bir yer olduğunu farz ederek yaşadığını hayal etmeye başladı. Yaptığı en önemli iş zaten hep hayal etmekti.…

Dolambaç

Sokağı denize çıkan bir mahalle arasında Güneşe doğru koşmak vardı şimdi Mahalle yokuşta olacak Güneşe koşarken fren boşalmış şekilde Rüzgârın arkadan ittiği bir biçimde inilecek aşağı Ayaklar yokmuş gibi Sanki o an tüm beden kalpten oluşuyor gibi O kalp hiç…

Kazı

Vakit öğlendi; ama o hâlâ yatağından çıkmamış, bazı insanların nasıl yaptıklarına hayret ettiği taş evleri düşünüyordu. Sonra o taş ev içerisinde dünyanın huzurlu bir yer olduğunu farz ederek yaşadığını hayal etmeye başladı. Yaptığı en önemli iş zaten hep hayal etmekti.…

Kavanoz

Reçel kavanozu kadar evimiz vardı. Dedem o kavanozun kapağı, Evin direği değil bel kemiği idi Elinden her iş gelirdi. Eve boyacı giremezdi; Dedem her yeri aydınlık ederdi. Eve tesisatçı giremezdi; Her arızayı kendisi çözerdi. Ağustos geldi. Sonra eve boyacı da…

Yurtsuz

••• Onarılması zor şeylerin açıldığı içimde Dışımın içime mukayyet olduğu bir zaman diliminde, -mışlar, -mişler gibi ekleri saklıyorum Ekler açığa çıkınca ise kendimi. Bazı vakitlerde içimdeki sesleri açıyor Çoğu vakitlerde ise kapatıyorum. Aç kapa, aç kapa Takdir edersiniz bir bozulma…

Mavi Humma

Gök kimin yüzüdür? Oraya her baktığımda uzaklaştığım insanlardan kurtuluşum mu yoksa kendimi gördüğüm bir kumaş mıdır? Gök bir düş müdür? Baktığımda geleceğimi gördüğüm, geçmişimi sevdiğim. Gök bir ayna mıdır? Herkesin kendini bulduğu iyi olanın ise bakınca mutlu olduğu. Gök, şifa…

BİR KÜÇÜK NOT

İletişim: info@rihtimdergi.com

YAZI GÖNDER

Geçici bir süreliğine ekibimiz dışından gelen yazılar değerlendirmeye alınmayacaktır.

Detaylı bilgi için tıklayınız.