Şiir

Zaman kayar yerinden Yer uzay boşluğu, gök cisim Dürbünümden seyrederim Geçmişin bilinmezliği iki mercek Aynaya bakar gibi mimiksiz Yine telaşlar koşuyor dört bir yandan Bahar geldi ve geçiyor Belki de geçti şimdiki zaman Yine aynı yerdeyim, Herhangi bir yerinde uzayın…

gün gelir insan kendisini de özlermiş yaş almak demir atmakmış güvenli limanlara salmakmış serini kendi köpeğine hoşt der gibi susturmakmış kalbindeki sesleri yaş almak bir oyunu anlamak son hakkın kalmış gibi davranmakmış gün gelir insan kendisini de özlermiş koşan yorulan,…

Benimle birlikte yaşlandı bu dünya Tuttuğum defterler ellerimi kirletiyor Şiir, insan meyvesi Her şiir bir çağla Dolu vurdu, döküldü bu çağda Renkleri soldu gökkuşaklarında Sesleri çınlamıyor meydanlarda Yumuşak tenini hissetmiyor ellerim Kokusu keskin değil eskisi gibi Kalbimi sızlatmıyor çektiği acılar…

Şimdi bir odada oturup beni bekliyorsun eskisi gibi körpe heveslerin her şey dün başlamış gibi izliyoruz önümüzde ne varsa sessizce bir bakmışsın yan yanayız en uzaktayken bir bakmışsın susup izliyoruz öylece iki satırın belini kırıyoruz üçten geriye doğru sayıyorum her…

Gözler kısık, gecenin köşelerinde, Başlangıç ve bitiş, kaybolur her yerde, Bir haberin ardında, sessiz bir kış, Sonsuz bir bekleyiş, eksik bir yaşayış. Politik arena, boş vaatler dolu, Gözlerde bir umut, ellerde kara para, Karanlık odalarda, pazarlık masası, Düşlerin ardında, çürük…

ruhsuz bir geceye uyandığım kendimedir kendimedir susamışlığım ebedi bir yazgıyı taşıyorum alnımda sürgünüm, bahtsızım, tükenmişim… ölü bir yalnızlıktı taşıdığım kamburlaşmış anılar ağırlığınca gözyaşlarımın yolları nasırlı kurumuş pınarları… siyahın içinde gri gizliymiş derler beyazı saklarmış griler kül rengiymiş bütün anılar tüm…

Önümde yükselen devasa bir yapı, Kubbesine konmuş garip bir taş, kameraya yuva olmuş. Anlam veremediğim bir demir monte edilmiş oraya, İnsanlar akıp geçiyor, kuşlar süzülüyor minarelerin üzerinden. En çok kuşları seviyorum ben, Bir kanadı Mihrimah Sultan’a, diğer kanadı Boğaz’a çırpan.…