Varlığın bir armağan,
Yokluğun bir zulüm.
Hayatım bir zehir,
Senle bir düğün.
Çünkü,
Güneş doğuyordu gözlerinde,
Bilinmezlik dağılıyordu sözlerinle.
Hiçsizlikle kaplanmış hayatımı
Aydınlatıyordun meşhur benliğinle.
Yokluğunla kaplandı şimdi dört bir yanım
Yalnızlığımın çukurundayım artık,
Bir kurtarıcım yok.
Kalbimdeki karartı gittikçe çoğalıyor…
Ben galiba senin ustalık eserinim.
Sevdanla yonttuğun,
Her türlü şekle soktuğun.
Yazan: Alaattin Sevinç
Sayı: 47
