Işık

Hz.Pir Mevlâna der ki;

“Işık ışıktır görene, ışıktan köre ne?”

Işık nûrdandır, nûr nârdandır.
Yanmazsa cisim ışık yârdandır…

Gözde ışık olmasa, görünüş de olmazdı. Lakin görünüş ancak ışığa meyleder… Görünüşü ortaya çıkaran ışıktır. Güneş vurmasa karanlık cismin üzerine, gözde ne kadar ışık olursa olsun, göz görünüşü göremez.

Işık birinci anlamı itibariyle TDK tarafından “Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji, erke, ziya, nur, şavk” olarak belirtilir. Bu tanımlamanın yanı sıra ışık birçok farklı anlamı da taşır. “Sende bir ışık var” cümlesi insan zekasına, “Işığıyla toplumu aydınlatıyor” cümlesi gibi yol gösteren, ‘aydın insan olma’ anlamına vurgu yapılmaktadır. Bunun yanında enerji anlamında da kullanılan ışık kelimesi, Mevlana‘nın “Işık ışıktır görene, ışıktan köre ne?” cümlesinde Vahdet nûru’nun insan gözüne ikram edildiğini ancak nasibinde olmayanın o ışığı göremeyeceğini, o ışığın da ancak görenlere ikram edildiğini anlatmak ister.

Der ki İbn-i Sinâ :

“Görmek istemeyenden daha kör kimse yoktur” .

Sanırım bu cümle Mevlâna’nın anlatmak istediklerini pekiştirmede bizlere yardımcı olacaktır. Işık göze görmeyi, görünüşe görünmeyi lütfeden bir enerji kaynağıdır. Bu lütuf yaratıcı tarafından varlığa bahşedilmiş hediyedir. Enerji, insan ruhunun üretebildiği bir gerçekleşme olduğundan, ışık da dolayısıyla bu tanımlamaya dahildir. Kısacası ışık insanın içindedir. İçinde ışık olmayan insanın gözünde, gördüğünde de ışık yoktur. Işığı olmayana ise, nasibinde varsa o ışığı bulur. Yoksa karanlıkta kalmıştır. Allah herkesin içine ışık versin…

Bu yazımla yeni bir oluşum olan Rıhtım Dergisi yazar ve okurlarını selamlıyor, derginin Türk Yazını’na ışık olmasını diliyorum. Sevgiler…

Yazan: Tolga Akpınar