ilkel bir düş geçiyor boğazımdan
sessizlik bürüyorken varlığımı
yokluğun her gece devasa bir taş.
çatlıyor hızla koşan kısrak
ölüp kalıyor bir yerlerde.
bir yerlerde ölüm kol geziyor
bu saatlerde.
bu saatlerde uyuyorsun mesela
şakaklarım çok yalnız
ölüm gibiyim şu sıralar
bir kaç namlu bırakıyorlar cami avlusuna,
intihar yasaktır ve günahtır
haşa.
insanlık suçları işliyorum.
tonla kan revan dolu sözlerim
söylüyorum ve ölüyor kuşlar.
bin harp kopuyor ışık soğuyor
yasaklanıyor gecenin bir vakti
gebe kadınların sokağa çıkması,
ki çocukların da.
akmaya başlıyor hatıraların.
vicdan muhasebesi çekiyorum
ağlıyor parmaklarım.
terazimin bir gözü kırık
öbür gözü kör elinde kılıç yok.
kadın ağlayarak koşuyor
hiçbir umudu takmıyor
bekler sabahı şimdi
yanakları aşındırmaktan âmâ olmuş gözler,
eskilerden patlamış bir şarkıyla birlikte.
bırak ağlamayı dersem dinle.
dinlemek anlamaya denk değilmiş
öyle bildirmiş sevilmeyen ruhlar.
mağaradan kaçıp gökdelenlere sığınıyorum,
senden kaçıp kendime.
peşimde şehzadeler
âlemleri kovalıyorum zamanı geçip.
balçık alıp kalbimi sıvıyorum.
topraktan geldik
ben sana gidiyorum.
not düşün!
sisli havaları sevemiyorum.
