İki tel arası kadar uzamış bi’ tırnak Ama bunu ölçemeyiz canımın içi Halkımız sol ve renin farkını iyi bilir Yedialtmışikinin ve beşellialtının Bir sayı canımın içi Sol göğsünü parçalayıp durmayabilir söz gelimi Duvarlardan geçebilen bir sayı Tam burada bahsedelim mi…

Bir kule kadar büyük İnce ve salaş bir kapının içinde oturuyorum Renkli, dansçı baloncuklar pistte oynuyor Gülüşüyor genç köpükler Sıcak bir şenlikte Masum, mavi gözlü Ve alın derisi bir tabloya darbe olacak kadar kırışık Bir sisim Bu kırmızı evrende Ceza…

Merhaba. Ben bir cam şişeyim. Kumlu günlerimden cama erişebilmek için çok uzun bir süredir, bir zaman dolusu dünya boyunca evrildim. Doğada dönüşmek her şeyin temeli. Yapı taşımız başkalaşmak. Ve bana sorarsanız, siz insanların yaptığı en büyük hata bu: Dönüşmeye izniniz…

Sakinliğimi çalanlar beni deli olmakla suçluyor Kahlo haklı sevgilim Protez yürek taksan belki tekrar atar kalbim Mart menekşeleri, böğürtlen kışı bana iyi gelmiyor artık Vanya’dayım pastoral senfoni veriyor mutsuzluğum şerefine Her işte bir hayır var safsataları yordu beni sevgilim Bayram…

Yalın kentin mavi duvarında, Uzayan özgür tohum olayım. Sileyim gözlerini yaşlıların, Köklerimle herkesi kucaklayayım. Mahşer kalabalığı dallarıma asılsınlar, Gücenmem taşırım bu bahtsızları. Yeter ki kara elli Kabil taş atmasın gövdeme, Çatırdar köklerim, kalmaz tohumluğum. Yazan: Enes Dündar

Ardahan’ın Çıldır ilçesinden Arpaçay- Kars yönünde giderken, Doğruyol Nahiyesi’ni geçer geçmez, önünüze çıkan küçük tepeciğin yanından, kahverengi tenli, incecik belli, nazlı mı nazlı bir yol çıkar karşınıza. Zaten bu yörede Nazlı Yol derler ona. Esmer güzeli Nazlı Yol; yanından Çıldır…

Bak şu işe. Yine aynı saatlerde geçiyor kapımın önünden sırma saçlım. Nasıl da savuruyor saçlarını rüzgâra karşı. Öyle aceleyle nereye gidiyorsun her gün, bir bilsem.             Sorsam diyorum, insem aşağıya bir koşu. Kessem yolunu. Böyle balkondan olmuyor her Allah’ın günü.…

Hava, gece karanlığını andıran gündüz sıcaklığındaydı. Hafif esen rüzgâr, sanki tüylerimi yalıyordu. Yorgun, bıkkın hâlim ile bir çınar ağacının altında yatıyordum. Düşler kurdum. O sırada insan olmadığım için mutluydum. Hayata bir insan olarak gelmeyip köpek olarak gelmem sanırım en büyük…

I İçtim melodramın şarabından Gamsız ve kafiyeliyim bu gece Gerçeğimsi bir rüya; pembe, ıslak iki dudak Yeni bir mevsimin hipotezi bu rüya Bahar misali, hem de sonu olmayan bahar Saçların, kalbinin atışı ve ikimiz hariç Diğerleri yalnızca dekor ve figüran…

Öylece söyleyivermişti doktor. Ne kadar da rahat süzülmüştü dudaklarından. İlk önce anlayamadım, hastalığımın ne olduğunu. Basit bir gripmiş gibi geldi kulaklarıma. İlaca dahi gerek duymadan, tüm ağrılarım birkaç güne geçecekmiş gibi. Biraz yediklerime dikkat eder, biraz da sıkı giyinirsem, eskisinden…