Edebi
Mahmur

Gözleri hep mahmur olsa gerek Hep tek olduğu rüyasında Annesi yalnızlık kraliçesi Dokundurtmuyor uykunun çehresi. Yok olsa tek başına Kadıköy vapurunda Kimsenin haberi olmayacak Binlerce yalnızın şehrinde Fark edilmeyecek ödenmeyen kirası Unuttuğu evinin demir kapısında. Kızamıyor martılara Onun attığı simitlere…

Edebi
Merak

Ben karanlık ortasında bir nokta Kendi hâlinde yaşayan bir karınca Öylesine gelmiş bir güvercinim Neyi neden yaşıyoruz hiçbir fikrim yok Sırf bunları merak ettiğimden yaşıyorum Dokunduğum her şeyin yandığı bir dünya Dokunduğum her şeyin kavruk görünen yüzleri Benim kaçtığım tüm…

Edebi
Lazım da Lazım

Kılı kırk yarmak lazım resim tablolarında Ölülerin arkasında durmak lazım Heves uğruna atılan misketleri Çocukken toplamak lazım şimdi değil Yaşamak lazım hunharca bir istekle Gökyüzünü sevmek yürekten yollar için lazım Koşmak lazım yollardan rüzgâra karşı Ama sevmek de lazım rüzgârı…

Edebi
Tablo

Sevmek bir ceylanı gerdanından Ve öpmek omuzlarına kadar. Bir orman ki sadece adı tekil İçinde binlerce öpücük biriktirir. Gözlerine yaklaşmak deniz kıyısında Ve taş sektirmek zamanın oyununda. Tüm zamirleri ve sıfatları yok etmek gerekir Sana seslenmek için sana koşmak gerekir.…

Edebi
Daima

gitmek daima gitmektir kalmak daima kalmak uzun bir yolculuk istersin bilirim ve bazen kimsenin bilmediği bir ormanda kalmak yollar heyecanlandırır kuşları arabaları takip etmeyi severler sen onları izlemeyi de seversin nereye gittiklerini sormadan uzun mektuplar yazmayı seversin bir de kartpostal…

Edebi
Basamak

“Unutmak geleceğe adım atmanın ilk basamağıdır.” Bu sabah hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalktı. Sanki uyumamış, sanki alarm çaldığı için uyanmamış, öylece belirmişti yatağında. Gözleri güneşi fark ettiğinde ruhu bedenine geri dönmüş gibi duruyordu. Sanki biri şalteri kaldırmış ve başlamış…

Edebi
Kalıp İnsan Manifestosu

Kalıp insanların manifestosunu okuyorum. Pipomun aldığı kadar koyduğum tütün, artık korkutmaya başlıyor beni. Yavaşça su damlası gibi süzülen gözlüğüm takılı kaldı, burnumun ucunda. Bu yüzden görebilmek için kafam hafifçe yukarıya, gözlerim ise aşağıya doğru duruyor. Ancak korkmamam için bir sebep…

Edebi
Tuval

Oturdu ressam Bir elinde palet Oval bir çehre kullandı Dudakları ciddi Bıyıkları seyrek ve sarı Burnu kemer Yaşadıklarını sıkıyordu Gözleri görmesi gerekenleri görmüş Çizgiler anılarını anlatıyordu Saçları uzun ve seyrek Geçmişi gibi arkadan bağlamış. Baktı ressam Gülmeyen bir adam Yorgun…

Edebi
Mitolojik Aşk

Sen! Evet, sen! Bilgelik tanrıçası Zeus’un kızı Hatırlar mısın yıkandığın Bartın çayını Üç yolu nasıl da bağlamışsın kendine Sen! Eros! Evet, sen! Hatırlar mısın attığın ilk oku Hani ilk aşklar unutulmazdı Ve hiç sapladın mı kendine Tahta başlayıp demirle biten…

Edebi
İstanbul’un Penceresi

Bir penceresin İstanbul İnsanlar geçerken Martılar nöbet tutuyor vapurlarında Güneşin renginde Bir telaş Ve gölgeler Dolduruyor pencerenin önünü Bir açsa camlarını Kaçacak insanlar rüyalarından Bir gün daha bitiyor endişesi Doldurmuş şehrin manzarasını Ve güneş batarken Hep hüzün turuncunda Bir penceresin…

BİR KÜÇÜK NOT

İletişim: info@rihtimdergi.com

YAZI GÖNDER

Geçici bir süreliğine ekibimiz dışından gelen yazılar değerlendirmeye alınmayacaktır.

Detaylı bilgi için tıklayınız.