Ben karanlık ortasında bir nokta
Kendi hâlinde yaşayan bir karınca
Öylesine gelmiş bir güvercinim
Neyi neden yaşıyoruz hiçbir fikrim yok
Sırf bunları merak ettiğimden yaşıyorum
Dokunduğum her şeyin yandığı bir dünya
Dokunduğum her şeyin kavruk görünen yüzleri
Benim kaçtığım tüm mağaralara işlenmiş
Bir nehir bulsam yıkayacağım geçmişimi
Peltek bir ağızdan düşen harfim gece yarıları
Sayıklanarak geçiyorum sokaklardan
Utanıyorum kendimden, en çok da hissettiklerimden
Anlamıyorum hiçbirini! Hatta hiçbirinizi!
Neyi neden yaşıyoruz hiçbir fikrim yok
Sırf bunları merak ettiğimden yaşıyorum
Anlatırdım birilerine belki
Belki anlaşılacağıma inansaydım
Gündüz düşlerinde bir matine sahibi
Akşamları evlere servise gelen bakkal çırağı gibi
Ayak üstü anlatırdım içimden geçenleri, belki
Korkuyorum sanırım anlaşılmaktan
Güzel renkler varken dünyada
Saklanıyor yüzüm tüm mahalle aralarında
Arıyorsam sizi lütfen açmayın telefonumu
Ölmüşsem, okumuşsanız bunları
Geçmişsem bir yoldan diğerine
Anlattıysam mezar taşımda rüyalarımı
Kırk gün kırk gecenin hatırını bırakıyorum size
Gülmek, sadece gülmekte mesele
Bir nokta olarak sokaklarınızdan geçerken
Sizi duymakta tüm mesele
Ben karanlıkta bir nokta
Pencere kenarı komşusu
Gizli kapı arkasında saklanan sırlar
En çok da ne olduğumun meraklısı
Sizin yanınızdayım, anlamasanız da
Hoş hiçbir şeyi anlamaya çalışmadınız ya
Neyi neden yaşıyoruz hiçbir fikrim yok
Sırf beni ne zaman göreceksiniz
Bunu merak ettiğimden yaşıyorum
