Ben Tanrıyım İnsanları yargılarım Sen insansın sorgulanırsın Ben yaratırım, yok ederim Sen insansın katlanırsın. Bir çiçek veririm bahçene Sonra kuraklık Bir yağmur yağdırırım toprağına Toprak suyu çeker, güneş açtırırım. Ben Tanrıyım Umudun hariç her şeyi ben yarattım.
Koza Mevsimi
Kapı önü eğer bir pencere olsaydı, oranın çiçeği olabilir miydi Asuman ya da kozasından çıkamayan kelebeği? Asuman, saksısının dışında ama tam da yanında oturuyordu. Yürüyemiyordu ama ilk saksıdan çıkışı değildi bu. 5 yıl önce babaannesini uğurlarken de çıkmıştı saksıdan. Yani…
Hapis
Oturduğum yerden başımı uzun süredir kaldırmadığımı fark ettim. Günün küçük de olsa bir bölümünü perdenin çiçekli dantelleri ardından geleni geçeni süzmeye ayırdım. Binalar, Birinci Dünya Savaşı’nı görmemesine rağmen çok eskiydi. İçindeki insanların bir kısmı yeni, bir kısmı ise taşınmaz gibi…
Ay Bize Küstü
Aya bakıyorum Küçükken ağzının bir burun olduğunu düşündüğüm geliyor aklıma Sonra 32 yaşımda tekrar bunun doğruluğunu onaylıyorum Ay bundan yıllar evvel gülüyordu Ay artık sadece kızıyor Ay bana bakıyor. Şimdi gece saat dört Bi’ aya bakıyorum Bi’ toprağa dalıyor gözüm…
Coğrafya Kederdir
Ölümlere değil doğumlara ağlayın demiş Mevlana Şimdi hem doğuma hem de ölüme ağlatıyor coğrafya Gülmek yasak Sevinmek yasak Umut etmek yasak. Kocaman bir yasaklar dünyasındayız Her tebessümde bir ağlayacağım hissi Coğrafyanın kader mi yoksa keder mi olduğunu çözeme meselesi. Yoğrulmuşuz…
Vatan Haini – Nâzım Hikmet
Şiir: Vatan Haini – Nâzım Hikmet Seslendiren: Cemile Tarhan Video: Y. Canberk Tan
Sisler Bulvarı – Attilâ İlhan
Şiir: Sisler Bulvarı – Attilâ İlhan Seslendiren: Cemile Tarhan Video: Y. Canberk Tan Müzik: Fazıl Say – Kumru Ballad
İçsel
İnsanlar çıldırmış olmalı diye geçiyor hep içimden Böylesi büyük bir gürültüde nasıl sessiz kalınır Gökyüzü alabildiğine aydınlıkken Hangi zihin gözünü sadece karanlığa açabilir Ve buldum sonunda düş bozumu bunun adı Kırık dökük hayalleri birleştirmek yerine Dağıtmak her bir yana Dağıtmak…