Dilim düşüyor kalemden
Çatlıyor alnım.
Adım adım geriye gidiyoruz neden?
Sözlerin kurşun geçirmez yelekleri delerken
Sızlıyor adını bilmediğim bir yerim.
Maskeli balolarda görünür siluetin
Kendini kaybetmiş evlatların babaları kadar
Kayıp bir halde gezer gözlerim.
Afsunlu bakışlara sözüm yok
Onlar dursun oldukları yerde
Kaybolup gidersem günün birinde
Münker-Nekir’e gözlerini anlatırım
Deli deyip Araf’a yollanırım.
Yetkili bir abiye sorulursa adım
Ağlar Hüdhüd kuşu.
Süleyman Peygambere haber gider de
Bir rüzgar verir emrime
Uçar gelirim var olduğun yere.
Dur teprenme böyle kaydolacakmışsın
Elimdeki deftere.
Atlar görecek bizi koşarlarken
Şikayet yok adımızda.
Oysa ben mimliyim
Şikayet etmeye ne hacet
Sırtımda nefesin.
