Yıkılıyor duvarlar çöken düzenlerin üstüne
Kimsesiz bir çocuk gibi yine çaresiz yine yalnız
Kimse görmüyor, kimse duymuyor
Gel desem bul desem gör desem
Ne yetişir bir hayatın sonuna
Bir yüzüme bakıp bir yüz çevirip bir yüzüstü gidişlerin
Hepsi bir tabutun içinde
Kapatın kapıları gökyüzüne
Dağıtın çocuklara cenaze çiçeklerini
Nasılsa seni hiç bilmediler
Yazan: Süleyman Güler