Küçük Harfler

‘Acı’nın serüvenidir insan
‘İlk gün’ yazdı tarihini yokluk
Nefesi meşgul eder dil
Aldanmayı sevmeyen mi var
Boşlukta yitip-gitmek pek hoş
Hiçlik kazandırır cana ruh
Tanrı’nın suç ortağıdır şeytan
Yankısız ses söz sayılmaz
Kendiyle dertleşir doğa
Taşın yaşa küstüğü görülmüş değil
Ân/ı çoğaltmak boş inat
Kadavranın ömrü sayılı
Dayanağı çürük hayatın
Kazımakla varılmaz kâinatın dibine
Hakikatin kökeni kötü
Şaşı bakar her şaşkın melek
Kuş kadar kuşku yok ‘biz’de
Gergin yay bir de üzgün
Her okun gönlü kırık
Duygusunu yitirmiş dünya
Varoluş yasak ––anlasanıza
Yakın olmaz uzaktan
Sahipsiz ne kum var ne de çöl
Gölde damla olmak zor sanat
Tek yol arkadaşı ‘yâr’
Sevişelim karışmışken yönümüz
Sınırını aşamaz sığ sır
Kendimden söz açmalıyım biraz:
Bencileyin sesim-sözüm ‘ben’
Dışımda kalıyor yalan
Demir attım iç‘im’e biçare
Uykum olsa uyan(a)mazdım
Düşten düştüm mü eyvah

Yazan: Tan Doğan