“Bana Tan adını verenler utansınlar. Bir kaç kuru dalı mekân bellemiş, üç beş çeşit yiyecekle ömrünün sonunu bekleyen ve vedalaşmak için etrafında kimseyi bulamayan birisini Tan adı verilmemeli… Aslında bir isme bile ihtiyacım yok. Sizler gibi evcil değilim” diyerek ağacın…
Şimdi Sahil
Sen dahil Her şey geçiciydi şu hayatta Sana çıkan sokaklar bile. Yolların çöldü Terlerdim heyecandan, Düşündükçe kururdu dilim Yollarında bir genç öldü Şimdi sahil. Yollarında bir genç oldum Beklerken ihtiyarlaştı ümitlerim Düşündük çehrende olan biteni Asıldı yüzün birden Yüzünde…