Ağyar ! Bir boş bırakılmışlık kattı hüznün bardağıma Bu gece de çevirmedin tuttuğum kadehe derdiğim acıları. Karla karışık yağmurdan, griden ve Balkanlardan gelen soğuktan bıktım. Görüyorum Efruze, Sen de bitapsın, sen de bıktın. Gece sisli yüzünü bekletmeden mahzenlerde, Sevmiş fıtrat…
Kırık Nesnelerin Tiyatrosu
Kırık nesnelerin tiyatrosu bu hayat dediğimiz şey. Bencilce, ahmakça, bir savaş sonlanacakken atılan bombaymışçasına İnsanı insan yapan her şeyden yoksunca. Her ihtimali sevebilenlerin hikayesi bu biraz da. Biz sonlandık yani seninle bir görevdik, başarısız sonuçlandık. Gezegendik belki, çıkarılmışız gezegenlikten sonra…
Ben Öldüm Diyorum
sakince geçip gidiyorum vadilerden atılan kementlerim hep boş döner, fırtına alıp götürürse bir gün aklım uçurumdan aşağı düşer. sen ölünce inanır dedi dilsiz keşiş fırtına şart ve tabii bir de gösteriş, sade olmalı diyorum ve rahatça. dilimden düşmeyen sessiz serzeniş.…
Yaşamak Denen Bu Zahmetli İş
Hanoch Levin’in evlilik ve kadın-erkek ilişkileri üzerine yazdığı bu oyun, İstanbul Devlet Tiyatrosu sanatçıları tarafından bu yıl gösterime sunuldu. Musa Uzunlar ve Ülkü Duru’nun başrollerini paylaştığı bu tek perdelik kara mizah günümüz evliliklerine, belki de geleceğimizdeki hayatımıza ayna tutuyor. Yona…
Sizli Kale’m
1 Siz bulutların üstünde koşmayı seviyorsunuz diye Tesla olup iklimlerle oynarım. 2 Siz yastık olsanız, savaşınızı çıkarırım. 3 Siz yağmurlu bir bahar akşamı, ben de siz kokan asfalt. 4 Siz misafire gösterilen evin en güzel odası, ben hayallerinizle yaşayan çocuk.…
Benim Güzel Fiyaskom
İhtimallerin arkasına saklanıp duran, varlığını sorgulamaya kalkışmadan bütün gün mutfakta patates soyan, kirlenen camları silmek için o artık içine giremediği kırmızı elbisesini kesen, bayatlamış ekmekleri inatla yumurtaya bulayıp kızartan anneme göre ben aptalın tekiyim. Aptal olmanın birinci şartı mutsuz olmak…
Betonarme Aşklar
Kriz anlarında asfaltları eziyorum. Şahit olan herkes bana eşlik ediyor; aynı yolun yolcusuyuz. Bugünün getirileriyle düştüm yollara, Her kırmızı ışıkta geçmişten bir parça bıraktım ağaç gölgelerine. Her mola yerinde ilk defa gördüğüm insanları unutmuş bulundum. Tren istasyonlarına uğrayıp vedalaşmaları not…
Ölümlerin Ardı
-Aba vü ecdad ağlar Cebbar’dan Ve mevsim cerh etmiştir bir dostumun yüreğini. İnceltmiştir ipi, bıkmıştır hayattan Nevfel’in kızı sevmiştir Hint prensini. Böyle başlar bir hikâye, Yüzüne benzeyen herkesten sıkılan kadın; Sevişmelerin yorgunluğunda. Tutulduğu; cenabet dolu bir aşk. Ölümlerin ardı: benzer…
Kırmızı Kadın ve Birkaç Bilindik Acı
Tırnak etlerimi koparmamak için oturduğum, öne ve arkaya doğru sallanan sandalye artık yok. Geçen cumartesi perdeleri asarken yolun başında bir hurdacı gördüm ve o paspal halime aldırış etmeden inip sandalyeyi alıp almayacağını sordum. “Çok bir şeyi yoksa alırız abla” cevabını…
İki Kişi Görüyorum
Siz hangi erkeğin gömleğine Yakışmakla meşgulsünüz. Tam da şu anda Gözlerinize münhasır bir nevresim Taşır sizi üstünde. Çıplak ayaklarınız Isınma derdiyle yanıp tutuşur. Hangi erkek söndürebilmiş yanıp tutuşmayı Daha da alevlendirir her gelen Daha da önemsenir ya her giden Siz…