Sophia

Uzat ellerini ve uyut beni Sophia.
Karanfiller atılmadan üstüme, bir tek sen dokun bana.
Ruhum havalanıyor hissediyorum.
Benimle birlikte uçuşan kelebekleri görüyor musun?
Onlardan önce sen dokun bana Sophia.
Anlat beni onlara, herkese anlat beni.
Beni sorarlarsa eğer bir tek sen anlat.
Öldü deme onlara,
Yıllarca sürecek bir özlem olduğumu söyle sadece.
İsa geldikten bir zaman sonra görüşeceğimizi söyle onlara.

Uzat ellerini ve uyut beni Sophia.
Direnmek istiyorum ama tatlı geliyor gözümü kapatmak.
Bazen ölmek isterdim, ama o bazenlerde seni tanımamıştım Sophia.
Hangi burjuva ailesi doğurdu ki bizi,
Böyle isteklerde bulunabiliyoruz.
Bir şeyler isteme lüksüne nereden sahip oldum ki?
Ağlamak için çok geç bir zaman Sophia,
Sadece gülümse ve uyut beni.

Uzat ellerini ve uyut beni Sophia.
Bugün biraz dolu gibiyim.
Uçuşan ruhumu saymazsan tabi.
Karmakarışık bir hayata bakıyorsun Sophia.
Karşında bir ceset yok, karşında bir fikir ve karmakarışık bir hayat var.
Beni bunlarla tanımlarsın anlatacaklarına.
Beni bir tek sen anlat.
Tanrıdan, seni izlemek için izin istediğim zamanlarda, beni anlatışını görmek isterim.
Ve her anlatışında gökyüzüne bak ve bir selam yolla.
Bir süre üzülebilirsin yokluğumda, destek de çıkan olmaz belki.
Bir duvara yaslan ve ağla,
ağla ve yine ağla, ta ki bu ağlamaların beni geri getirmeyeceğini anladığın ana kadar ağla.
Duvarın diğer tarafında ben varım Sophia.

Uzat ellerini ve uyut beni Sophia.
Bak gidiyorum işte,
bu kalp senin için atmayacak ve ağzımdan sevgi sözcükleri duymayacaksın bir daha.
Tanrıya sakın kızma Sophia,
İçimdeki yorgun melek sana veda edeceği için, sakın kızma.
Bana da kızma olur mu?
Hangisi daha zor bilmiyorum ölmek mi yoksa seni özlemek mi?

Canım Sophia, sana bahsettiğim rüyamdaki bir sözle veda edeceğimi bilemezdim, ama tekrar edip uyumak istiyorum sadece.
“İnsanın iç huzuru olmazdı bir zamanlar ve o zamanlarda bizi sadece Tanrı üzerdi, şimdi ise bizi sadece insanlar üzüyor”
Rüyamda sözler gördüğüm için deli sanıyordun.
Ama Sophia normal olmayı kim umursar ki?

Karanfiller atılmadan üstüme, bir tek sen dokun bana,
uzat ellerini ve uyut beni Sophia.
İçimdeki yorgun melek ölmeli.
Sadece gülümse ve uyut beni.
Hoşça kal Sophia, hoşça kal güzelim.

Yazan: Ali Halhalli