Sevgiden yoksun bir sokak köpeği gibi
Gittiğin gün kapattığın kapının ardında
Belki gelirsin diye sabahlara kadar bekledim
Zil çok çaldı, çok vuruldu kapıya
Kapının kolundaki parmak izlerin silinmesin diye
Oturduğum yerden kalkmadım, kapıyı açmadım.
Beklediğim geceleri güneşe küstürdüm
Dinlediğim müziklerden kendime sandal yaptım
Kalktım yine senin sularına geldim
Mahsur kaldım adanda, avcundaki çizgilerden
Bir yol çiz onlardan bana, yol haritam olsun
Sabah sarıldığımız son duraktaydım
Yetişmem gereken yerler vardı hepsini boşverdim
Arabalar, otobüsler geldi geçti birinde seni göremedim
Ve seni görmeyi geçtim gölgene bile hasretim
Uykumun her metre karesinde seni görüyorum
Bana da hak ver, bak ben sensiz yapabiliyor muyum
Fiziksel acıları hissediyorum da diğer türlü uyuşmuşum
Ses boşlukta yayılmaz, bağırmıştım hiç duymadın
Konuşulacak şeyler vardı, sigara saklar gibi sakladım
Bağcıklarımı bağlarken kırgındım sana
Doğrulduğumda yine dağılan parçaları saçlarım gibi topladım
Yazan: İrem Çaylı
