Şiir

Kırık Anten

Bana kızıp çekmeyen kanalları da hatırlıyorum
Karıncaların birbirini yedikleri bitmez cızırtıda
İndirim var diyerek beni ezen kadınların acısı kaldı
Döşekte kalmış çocukluğumun hırıltısında

Aç kalmayı da biliyorum yemeğe üşendiğim günlerde
Yemek bulamadığım için aç kalmışlığım da oldu
Bir kapta boğulurum yemek getirseniz bilmezsiniz
Boş tabak veremem ayıptır,
Ama ben dolu tabak da veremeyecek kadar fakirimdir

İnsan dediğiniz haram lokmadır demişti sufi
Kim sevdiyse boğazında bir yumruyum duyuyorum
Kavuşsak üzerim sabah ışıklarında
Kavuşmasak ağlarım Ay dediğiniz taş parçası karşısında

Çekilmem, sevilmem, sevemem hiç
Babam göndermişti çanak için çatıya
Tutmuyordu açısı kanalların
Çekmedikçe dayak yiyordum
Karıncalar da izliyordu cızır cızır

Kıyın kıyın yürüyorum
Siz toplu bir şekilde ayak seslerisiniz
Ben sizin çekmeyen anteninizim
O yüzden almıyorsunuz aranıza biliyorum

Karıncalar güzel film çeviriyorlar doğrusu
Baba vurmasaydın keşke o kadar
Bak kırıldım orta yerimden
Çekmiyorum artık toplum dediğiniz düzenden

Fakirim bu yüzden
Ben kırık bir anten
Siz kanalları bensiz gösterebilen decoderler

Sayı: 59

Next Article
Kadınlar
Yorumlar (0)

Cevaplayın

Your email address will not be published. Required fields are marked *

BİR KÜÇÜK NOT

İletişim: info@rihtimdergi.com

YAZI GÖNDER

Geçici bir süreliğine ekibimiz dışından gelen yazılar değerlendirmeye alınmayacaktır.

Detaylı bilgi için tıklayınız.