Kapı aralık
Şubat soğuğu sızıyor inceden
Ben kan ter içinde
İliklerime kadar hissediyorum var-ı ve yok-u
Kapı aralık
Kurşuna dizilen çocuk iniltileri sızıyor inceden
Çığlık çığlığa can veren geleceklerin
Feryadı kulaklarımda
Kayıp umutlar
Nasırlı ruhlar
Kötü insanlar sızıyor
Kapı aralık sevgilim
Gözlerim seni arıyor
Sen ise benden sızıyorsun
Sana bitiyor
Sana tükeniyor varlığım
Dolunay gibi çekerken içime yeryüzünün pisliğini
Sen benden sızıyorsun
Sen bende sızı oluyorsun
Ve ben aralık kapıdan sızıyorum
Ebediyete…
Yazan: Yakup Turan
