Oynardım sokaklarda yalınayak
Düşsem bile dizim üstüne
Acı ve kanı unutup kalkardım
Bakardım güneşli maviye
Neşelenir gülerdim güneşe
An’larım benim an’larım olurdu
Dönsem çocukluğuma
Unuturdum büyümeyi geleceğe
Allı pullu balonlar uçururdum yıldızlara
Koşardım peşinden sonra kuşlarla
Eşlik ederdim türkülere gülüşümle
Dönsem çocukluğuma
Atardım tüm solucan düşünceleri
Kafamda yer etmiş kaygıları
Önemsemez ciddiye almazdım
Kimseyi ve hiçbir şeyi
Dönsem çocukluğuma
Ne çamurdan ne akşamlardan
Korkardım işte
Tüm mevsimleri sokakta tüketirdim
Büyümeyi atardım hayallerimden
Dönsem çocukluğuma
Yazan: Abdülkadir Sevinç