Demlik

Bir mektubun yok ben, Bir sarılışın, Bir gülüşün, Bir dokunuşun yok. Bir parmak izin yok. Gecelerim ya da gündüzlerim yok. Gökkuşağım yok. Sana dair hiçbir şeyim yok. Acı. Sadece acı. Sadece siyah bir melankoli. Sonu başı nebula olan hüzün. Kendimi…

Aynanın karşısına oturmuş bir vaziyette, kendimle konuşuyorum oldukça yüksek bir sesle. Bağırıyorum aslında kendimi duyabilmek için. Belki de duyurabilmek için. Birilerinin beni duymasına dair tarifi imkânsız bir özlemle yanıp tutuşuyorum. Bir koku geliyor burnuma. İçimdeki yangının kokusu belki de. Yok,…

Birden her şeyin boşa gittiğini düşündü. Senelerce her gün, sabah akşam kat ettiği o uzun ve kasvetli yol… Yaklaşık 2400 adımdı, evden okula gitmek onun için bir eziyetti hele bir de yanında enstrüman varsa. Sorun yaratan enstrümanın ağırlığı değildi, yıllardır…

-1- “Hamileydim. Doğumdan bir ay önceydi. Baban yine dışarıda çalışıyordu, Almanya’da. Arada arayıp: ‘Gelmek istiyorum, paramı almaya çalışıyorum Elif; gözümde tütüyorsun. Burada durumlar biraz karışık, hallettikten sonra ilk iş döneceğim yanınıza.’ derdi. Geceleri uykuya dalmadan boş bir inşaat canlanırdı gözlerimin…

Şairlerin içine üflediler, tüm Musalar adına, Musalar ki sessiz yürürler, belki de iyi konuşamadıklarından. Mesele övmekse onları hazindi konu. Söylesem inanırlar, insanlar tuhaf… Sustursam suçlarlar, destanların başında ve sonunda. Böylece şair olmadı mı Musalar. Güzelsin ey Musa, ama çok uzaktan.…

Yüreğimdeki bulut Yağdır yağmurlarını tereddüt etmeden, Sevmelerin beklenmez artık Bir kuş ol, uç doğduğum yere. Varsın olmasın hayatımın gayesi Kavuşmalar reddedilsin Sıcak sarılmalar, üşüsün onsuzlukta Ama gittiğin yerden asla geri gelme. Sensizliğinde konuşamazsa kor olmuş bu dilim Cehennemin en iyi…

Şimdi sensizliğin en rahat köşesindeyim Bir tek seni düşünüyorum senden uzak Ve tüm otomobillerin camına yakın Pis küfürlere, tıklım tıklım insanlara daha yakın. Yine de bir bardak çayın yanında iyi gidiyor Düşüncelerimi altüst etmesi değişen gözlerinin İyi gidiyor seni kedersiz…

‘’Beyaz uzay satılık, hanımlar beyler!’’ Herkes, pazarcıya öylece baktı. Çünkü bir tek onun elinde satılabilecek hiçbir şey yoktu; diğerleri kitap, kıyafet ya da ıvır zıvırlarla doldurmuşlardı önlerini. Yine de hiç kimsenin dikkatini çekmedi bu satıcılar; beyaz uzayı satan adam kadar.…

Burnumun ucuyla eriştiğim tepelerin ardından ovalara serpilmiş tütmeye hazır ocaklara bakarak geçiyorum bir uçurumun kenarından, o kafayı yaktığımın ay ışığında karanlık sonsuzluğa eşlik eden ruhumun yok oluş ihtiraslarını durduramıyorum bu gece. Eksik bir yapboz parçasının tam ortasında olmak. Sırtımı sıvazlayan…

Avuçlarımda siyah papatyalar Hepsi ölü. Parça parça. Hani papatyalar ölünce kokardı. Benimkiler kokmadı. Seni gördüğüm an koktular, Bir tek sen dokunduğun zaman koktular, Hayallerim olur gibi olduğunda koktular. Gaipten bir ses, gaipten bir koku sardı tüm içimi Sonra düştüm bir…