seni düşünsem bile
yine senden beklerim ilk adımı
ay ışığı kıyıların kumu serin
kirpiği kıldan ince
senin elinden tutsam
ılık bir sevinç yayılır içime
önüme çıkan bütün nehirleri geçerim
gözlerimi bıraksam gökyüzüne
yüzüm bulutlanır birdenbire
atlasın üzerine doğmuş sabah güneşi
ışık salkımları düşer kamış boyu göllerin içine
hüzün yumağından ördüğüm kazağı
sana giydirmek hep dokunur bana
kapıların eşiğine yürümüş sel suları
kendime dönük ağlarım kimse bilmez bile
güzün kırağı vurgunu bahçelerden geçerim
bizim azımız çoğumuz olmaz tanrı katında
yeter ki yaşamın tekeri dönsün bizimle
sabaha değin düşünür
akşama değin geçer giderim ellerinden
senin yaşadığın köyler kentler bir olur
kumru kuşun ötüşünü dinler bütün gece
yatağı yorganından geniş yer kaplar
şayak kumaşlara makas işlemez belki de
seni düşünsem bile
yine senden beklerim ilk adımı
ay ışığı kıyıların kumu serin
kirpiği kıldan ince
senin elinden tutsam
ılık bir sevinç yayılır içime
önüme çıkan bütün nehirleri geçerim
gözlerimi bıraksam gökyüzüne
yüzüm bulutlanır birdenbire
atlasın üzerine doğmuş sabah güneşi
ışık salkımları düşer kamış boyu göllerin içine
hüzün yumağından ördüğüm kazağı
sana giydirmek hep dokunur bana
kapıların eşiğine yürümüş sel suları
kendime dönük ağlarım kimse bilmez bile
güzün kırağı vurgunu bahçelerden geçerim
bizim azımız çoğumuz olmaz tanrı katında
yeter ki yaşamın tekeri dönsün bizimle
sabaha değin düşünür
akşama değin geçer giderim ellerinden
senin yaşadığın köyler kentler bir olur
kumru kuşun ötüşünü dinler bütün gece
yatağı yorganından geniş yer kaplar
şayak kumaşlara makas işlemez belki de
Yazan: Mehmet Rayman
