Bir yıl daha geçti ömr-ü bahardan
Bulutlu bir gökyüzü sunarken avuçlarına
Seraba dalmış gölge gibiydim
Ve sen ey adanmışlığa inat yürüyen yolcu!
Ve sen ey kalbime kök salmış dal-budak
Yok mu incinen bir tarafı yapraklarının?
Kolay değil dik durmak sonsuzluğa
Bak senden bir yıl daha geçti bana doğru
Dökülen varsa da uykusuzluğa
Kervanına asılmış dar bir zamanım
Uykusuz da uçarım sensiz zamana doğru.
Saat bilmem kaçında uykunun
Ve sen ey uyanıklığa inat!
Ve sen ey kesilmiş benliğim!
Zamana yazılmak hiç yakışmadı sana!
Yazan: Ahmet Bulgay
