Otobüsteyim, on sekiz numaralı koltukta
Ağzında sigarasıyla –bütün düğmeleri iliklenmiş-
Mavi takım elbiseli bir şoför,
Sivilceli suratıyla on yedi yaşında bir muavin,
Dört teker üstünde koyun birlikteliği
Ve bilinmedik bir ölümün lacivert sessizliği…
Karnaval turizm, e-18 koridor!
Rüyaların büyüsü, asfalt bir yola dönüşerek
Zamanın saçlarına örgü örüyor!
Saatler ilerledikçe, yolcu olmak yetmez
Biraz da kâhin olmak gerekir…
Muavinin suratına baktığınızda
Kaç saat uyku uyuduğunu;
Şoförün, dikiz aynasına yansıyan ağzını
Hangi küfürlerin yorduğunu;
Pişmaniye kutusunun ağırlığına bakarak
Bayat mı, taze mi, ya da
Yolcularla göz göze geldiğinizde
Ayrılık mı, sürgün mü olduğunu, anlamak mesela…
Bilmiyorum, belki de
Her pişmaniye bayat
Her muavin uykusuz
Her şoför küfürbaz
Ve her ayrılık da bir sürgün…
Karnaval turizm, e-18 koridor!
Farklı tınılarda horlayan cesetlerin ustalıkları
Tekerleklerde boğulan rüzgârın ıslığına karışıyor!
Yolcu olmak yetmez, saatler ilerledikçe…
Mide bulantısına benzer bir hüzün tutar beni
Bu tek ve çift katlı sürgün oyuncaklarına binince…
Çünkü kocaman camlarını
Mola yerlerinde yaşıtlarım temizledi;
Ellerinde uzun bir fırça, ayaklarında sarı çizmelerle
Gecenin dördünde.
Yazan: Uğur Arlıer
