Yanımda oturan kadının bana baktığını fark etmemiştim. Gerçi bana da değil kitaplarıma bakıyordu. Bir kıtlıktan 5 dakika önce çıkmışcasına elimde okuduğum kitap, önümde okuyacağım kitap durmaktaydı. Yeni almıştım tabii heyecanla okuyordum. O gün Nazım Hikmet’in ölüm yıl dönümüydü ve tesadüfen…
Yazmak Eşit Değildir Acı
Evin ışıklarını açma gereği bile duymadan içeri girdi. Kendi tasarladığı evini ezbere bildiğinden evinin çalışma masasına oturdu. Boş boş masaya baktı; kelimeler geçiyordu Matrix filmindeki gibi. Aradan bir kaçına dokunuyor, bir kaçının gitmesine izin veriyordu. Aslında onu anlatan kelimeler buluyor…