Yattığım yatakta uykunun çok uzağında odamın tavanını boş gözlerle izliyordum. Genelde güne başladığım saatlerde bile bedenimin şuan hissettiğim enerjiyle can bulması mümkün olmazdı. Ne kadar gariptir ki insanoğlunu ruh uyuşukluğundan, beden tembelliğinden kurtaran onu harekete geçiren hisler huzursuzluk ve kaygıydı.…