I. Hür kuşlar prangalandı altın kafeslere. Kaybolmuş bütün sigara dumanları Hepsi içimde, Yakmakta hasretinle birlikte. Hades’e sordum söylemedi nerden geldiğini bu korun. Mitolojik kayıtlarda geçmiyordu Sabıkam yoktu oralarda biliyordum. Tek sabıkam sendeydi; kayıpları oynuyordum. Kimsenin izlemediği, reytingi düşük, Basit gelirli…
Benli Kalem
Kainat koymuşlar hançereme Genişledikçe genişliyor terliyorum. Teorin var mı bu konuda sevgilim Atlar ölüyor, kuşlar ölüyor, ben ölüyorum. Sızıyorum Süleyman’ın asasından Bir kurt kemiriyor içimi gıdıklanıyorum Kudüs bitti mi? Öyleyse tamam. Süleyman düşüyor, ben düşüyorum. Sonra, hasret şirk koşuyor varlığına…