1.
dur korkma
ve sarıl sehpada can çekişirken celladının mırıldandığı şarkıya.
hatırla göğsünü yarıp fışkıran narı
nasılsa çekilir deniz
yürür beynine bitirim kan pıhtıları.
2.
kızarınca yüzün baban enfarktüs
yere düşünce ekmek
dökülünce dişlerin göğe doğru çünkü
yerçekimiyle müttefik med ile ceziretül arab
ve biz seninle, kavuşurken paslı bir mayın gibi şer’en
şimdi tam çöle düşmelik saatler
şakağında perçin,
nakışlı muşta yarası reytingi düşük, yakışıklı bir kahve kavgasından yadigar yüzünde
yüzün yanımda değil
yüzün değil yanımda bir gül.
kabrinin toprağına uzandım,
ben, kendini gömen adam dünyanın çekirdeğine
ben, ceset kokularının vesayetinden kalan,
kurtar beni omurgamın acıya katık kıvrımlarımdan
kurtar!
güvercinleşiyor avucumdaki dikiş izleri.
3.
tökezlediğim eşiğe bin selâm, yaralandığım hançere ve
çiçekler sabah sayımında hep bir eksiktir
mahpusluğunu yoklar içim,
kanadı kırık güvercin diye çağırdığım zamanlar seni
gözünün akında gördüğüm kan yanığı
çöl sıcağı
bir de geç kalmış yelkovanın gösterdiği nöbet saatleri.
4.
açıldı gözleri körün, baktı ki herkes kör
dünya ve diğerleri
bütün kuyular ve kımıldanan boşluklar
ben, siz ve hiç kimselerin kalbi.
