Ölmek mi gerçekten öldürür insanı Ya ciğerlerin sökülürcesine düşünmek Düşünmek yine düşünmek Akıp giderken durdurur zamanı Sevinç dediğin nedir ki Ya öfke, beklenti, huzur Ebedi yolculuğun adresi Şerefli nefsi aramakla olur Ve yine sen koru beni o perdeden Perdelerin kalkacağı…

Koca şehrin tantanasından, trafiğinden, telaşından uzak, evinde güzel bir kahvaltı yapma hayaliyle uyandığım bir pazar sabahıydı. Aylardan şubat. Hava, günlerdir buz kesiyor. Öyle soğuk yani… Nihayet beklenen kar, bu sabah yeryüzüne nazlı bir gelin gibi salına salına teşrif etti. Koşar…

İki şey: Ne olduğu hiç fark etmez, insanın canı yandığında iki şey yapmalı. Ya en acısını tatmak için bastırmalı yarasına –böylece sıradan acılarına alışabilmeli- ya da eline geçtiği bütün ağrı kesicileri yutmalı -ki böylece insanı çıldırtan belirsizlikten kurtulmalı- Benim tercihim…

Çok kırılacak, çok üzüleceksin. Üstelik olur olmaz yerlerde, “Neden ben?” sorusuyla isyan ederken bulacaksın kendini. Alelade yoluna çıkan sevgililerin öpüşmelerine takılacak gözün, derinden bir sızı kaplayacak içini ve ister istemez ah edeceksin seni terk edip gidenlere. Gözünden akan yaşı bir…

Bayım Orada bir yerde güneş var Eğer geceyse şimdi Doğar birazdan Aydınlatır gerçeklerin üstünü Yol gösterir yolcuya Uçurumlardan haberdar eder Güneşe mahkûm gözlerimizi Şimdi gördüğünü sandıkların Yalandan ibaret Çıkar o gözlükleri bayım At gözlüğü ile göremezsin Etrafını sarmış karanlık düşmanı…

Şehrin en gösterişli alışveriş merkezi kapılarını tam saatinde, 10.30’da açtı. Genellikle müşteriler akşamüstü gelirdi. Yine de mağazadakiler her an biri içeri girecekmiş gibi ciddiyetten taviz vermez, hazır kıta beklerdi. Sosyetenin gönlünü kırmamak temel ilkeleriydi. Görev bilincinin doruklarında dolaşan özel güvenlik…

Dün gece rüyamda gördüm seni. İri dudaklarının arasına sıkıştırdığın sigarayı yakıyordun beceriksizce. Usulca sokuldum yanına. “Bakıyorum da sigaraya başlamışsın.” dedim. Her zamanki umarsızlığınla silktin omuzlarını, devirdin gözlerini, küçümsercesine baktın bana. Umum kendini beğenmişliğin üstündeydi. Bu tavırlarına alışkın olduğumdan pek de…