Uzaklar yakın, yakınlar uzak olur bazen Gördüğümüz yüz koşarak uzaklaşırken Çitler ardında buğulu bir ses duyarız; “Hey dünyalı hepimiz buradayız.”
Tek Yol Kalem!
Bir kağıda ihtiyacım var, ben yazdıkça yenilensin, Ve ben yazdıkça güçlensin, filizlensin. İnsanlara ihtiyacım var, körü körüne bir şeye güvenmesin, Umudunu bağlayıp kendini heba etmesin. İşte böyle, hep -masın, hep -mesin… Sanırım en iyisi, Herkes kaleme biat etsin…
Tembel
Durgunluk sebebi olarak hep olumsuz önermeler yapılır. Aile, arkadaşlar, sevgili bunların sebebidir genelde. Moral bozukluğu, keyifsizlik anlık olarak onlara bağlanır. Keyifsiz olunur dışarı çıkılmaz, arama yapılmaz, konuşulmaz. Hatta o gün durgunluk bir okyanusun durulması gibi olur. Peki geleceği için durgun olan…
Yeşil Devrim
Bulutlar gülerken, Ağaçlar şarkı söylerken güzel. Bulutlar yok olursa gülemez, Ağaçlar kesilirse şarkı söyleyemez. Fasulye ağacı bulutlara ulaşmalı, Evren yalnızca yeşil kokmalı.
Okyanus Ötesi
“Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret etmedikçe, insan yeni okyanuslar keşfedemez” “Hangi kıyıyı? Hangi okyanusu?” diye sorabiliriz mesela. Hangi kıyıyı bırakmamız lazım acaba o kadar büyük olup da şu zamana kadar göremediğimiz okyanus için ve eğer okyanus o kadar büyükse kıyıyı bırakmasak bile…
Ey Özgürlük
Anlamını gitgide unuttuğumuz nice kelimelerden biridir kendisi. Bazen evde, bazen işte, bazen ise sokakta bağırırız içimizden “özgür olmak istiyoruz” diye. Çoğu kez söz ve düşünce ile kalır ancak uygulamaya dökülmez bu haykırış. Kendi kendini yiyip bitirmektir esasen. “Peki yitip gitmemesi…
Kararsızlık
Hep kuş olmayı isterdim; Çünkü ben bir insanım. Eğer kuş olsaydım, İnsan olmayı isterdim. Madem kuş olamıyorum, O zaman; Onlar gibi uçmayı öğrenmeliyim…