Cemile Tarhan
86 Articles2 Comments

1988 yılında başlayan hikayenin oyuncusu, figüranı, yönetmeni, senaristi ve ışıkçısı.

Benim Hayatım

Renkli koltuklarda renksiz  hayatım Bazen bilinmez hayat kavgalarım Karmaşa ve kargaşa içerisinde Soğumuş çay misali ayrılıklarım. * Kaoslar içerisinde bir kuşum Bazen içten içe yanıp tutuşurum Bilmece içerisinde belki de bir hece Hayat yoğunlukla bir gece. * Üzülürüm, sevinirim, düşünürüm…

Mahfi

Saat gece 1 olmasına karşın evdeki tüm ışıklar yanıyordu. Uyku yoktu, konuşan yoktu. Herkes yaklaşık yarım saat önce kullanmadıkları ve depo işlevi gören odadan gelen seslere uyanmıştı. Sesler yabancı ama odayı açtıklarında gördükleri tablo gerçekti. Yakut ailesinin 10 yıl önce…

Boşluk

Uzaklar yakın, yakınlar uzak olur bazen Gördüğümüz yüz koşarak uzaklaşırken Çitler ardında buğulu bir ses duyarız; “Hey dünyalı hepimiz buradayız.”

Kavanoz

Hayallerim dahilinde doluca gezmek farklı yerlerde yaşamak, mutlu olmak vardı. Mesela bir kulübe ya da karavan ya da bir çadır. Düşündüğün an bir hoş geliyor zihne, bir nevi özgürlüğe atılan adım gibi sanki. Zaten kim bunları istemez ki? Özgür hissedemediğimiz…

O

Sabah olur O’nu görebilmek için uyanırsın Akşam olur O’nu görebilmek için uyursun Ayakkabılarını giyer, O’na gideceğin için mutlu olursun İçini, dışını, yalnız O’nunla doldurursun Her şeyi bırakıp sadece O’na yazarsın Herkes sonsuz kez sayarken Hiçbir rakamın önemi yoktur Çünkü artık…

Tek Yol Kalem!

Bir kağıda ihtiyacım var, ben yazdıkça yenilensin, Ve ben yazdıkça güçlensin, filizlensin. İnsanlara ihtiyacım var, körü körüne bir şeye güvenmesin, Umudunu bağlayıp kendini heba etmesin. İşte böyle, hep -masın, hep -mesin… Sanırım en iyisi, Herkes kaleme biat etsin…

Tembel

Durgunluk sebebi olarak hep olumsuz önermeler yapılır. Aile, arkadaşlar, sevgili bunların sebebidir genelde. Moral bozukluğu, keyifsizlik anlık olarak onlara bağlanır. Keyifsiz olunur dışarı çıkılmaz, arama yapılmaz, konuşulmaz. Hatta o gün durgunluk bir okyanusun durulması gibi olur. Peki geleceği için durgun olan…

Umut

Bir dünya bırakın biz çocuklara bla, bla, bla… Diyerek şarkılarla geleceğe umutla baktığımız nice nice dönemler atlattık. Hep bir umut ve şarkılardaki gibi bir mutluluk aradık durduk. Mümkünatı olamayan mısra, toplatılmaya hazır bir kitap gibi… Gözyaşları ile ıslanmasın dedikçe dünya,…

Yeşil Devrim

Bulutlar gülerken, Ağaçlar şarkı söylerken güzel. Bulutlar yok olursa gülemez, Ağaçlar kesilirse şarkı söyleyemez. Fasulye ağacı bulutlara ulaşmalı, Evren yalnızca yeşil kokmalı.

Okyanus Ötesi

“Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret etmedikçe, insan yeni okyanuslar keşfedemez” “Hangi kıyıyı? Hangi okyanusu?” diye sorabiliriz mesela. Hangi kıyıyı bırakmamız lazım acaba o kadar büyük olup da şu zamana kadar göremediğimiz okyanus için ve eğer okyanus o kadar büyükse kıyıyı bırakmasak bile…

BİR KÜÇÜK NOT

İletişim: info@rihtimdergi.com

YAZI GÖNDER

Geçici bir süreliğine ekibimiz dışından gelen yazılar değerlendirmeye alınmayacaktır.

Detaylı bilgi için tıklayınız.