Bu sayıda, çocukluğumda okumaktan en çok keyif aldığım Gırgır bölümlerinden birine yer veriyorum: “Eşşek Herif”.
Hasan Kaçan imzasıyla yayımlanan karikatürün karakterleri; mahallenin zıpır çocuğu ve babası, zıpırın arkadaşları ve “abüüğ” sözüyle akıllara kazınmış mahallenin delisi.
“Eşşek Herif” köşesinde, yayımlandığı döneme dair ipuçları görmek mümkün. Bu mahalle arasındaki ayrıntıların, “mahalle baskısı” denilen olgunun, aynı şekilde günümüzde de karşımıza çıktığını fark etmek şaşırtmıyor. Toplumsal açıdan bakıldığında, değişmeyen birçok abes kültür öğelerimiz var.
665. sayıda yayımlanan bu karikatürde, Ramazan’daki oruç tutma/ma ile ilgili gösteriş budalalığı, ilgili dönemde artan hırsızlık olayları, darbe sonrasından arta kalan askeri diktanın, insanda bıraktığı izlere rastlıyoruz.
Karikatürün büyük hâli için resme tıklayın.
Yıllar sonra Hasan Kaçan’ın savruluşu, yalakalığı ibretlik.
Muhalefet, parayı bulana kadarmış demek ki 🙂