Karaoğlan

Ve sen gelecektin
Tüm umutsuzluğa, tüm yitip gidenlere inatla,
Kravatın olacaktı yine boynunda
Mavi gömleğin ütülenmiş, giyecektin.
Sabah kalkıp gece uyuyuncaya dek
Hem Türkiye meselelerine eğilecektin
Hem de çayını içecektin.
Yarım kalmıştı ülkene dair hayallerin
Henüz tamamlatmamışlardı sana
Sen onları da yeniden yeşertecektin.
Bir güvercin konacaktı omzuna hastane çıkışı
Sevcecektin onu,
Bakacaktın o güzel, o güçlü kanatlarına
Göğe yükselişini izleyecektin
“Ne büyük güç yarabbi” diyerek.
Ve hayata tutunmanı seyredecektik senin
“Umudumuz” diye yükselen seslerin
Cenazende yükseldiğini tahayyül edemeyecektik
O sesler, sen hastaneden çıkarken yükselecekti.
Ve sen gelecektin.
Mavi kanepende oturup;
Yine çayını içecektin.
Gitmeyecektin…