düşme öfkene yenik
bak, alıcı kuşlar bile sabırla bekliyor
gece sabahını
güneş ayını bekliyor
düşerken takvim yaprakları
zaman süzülüyor boşlukta ve
sadece düşlerimizde duruyor
doludizgin atlar şenlendiriyor yemyeşil vadileri
gümüş bir ırmak akıyor ay ışığı gecelere
şiirlerden akıyor hüzünlerin sonunda bekleyen neşe
gideceğin uzun yollar bekliyor seni
varacağın duraklar ve
açılmamış kitaplar
sarıl bahara, renkli çiçeklerden taç yapsın saçlarına
kucakla umudunu, şayet kaldıysa eğer ki bence saklanıyor
bırakma…