Durup durup düşünmeler çoğu kez istemsizce
Yaşanılacak ne varsa dünde ölmüştür
Elbet üşüyen biri bulunur aylardan olsa da haziran
Bir şiir büyür kalpten beşikte, sessizce
Bir ıssız, kimsesiz yalnızlık çıka gelir
Kapıdan kovsan da bacadan girer içeri
Öyle bir an gelir ki yalnız kaldığına şükredersin
Var mıdır sensizlikten daha beteri
Ne yastık hâlden anlar ne de yorgan
Aracı olmaktan çıkmıştır en derin uykuların
Birer birer hatırlarsın onunla geçen ne varsa
Atlarsın çoğu zaman ümidini yıkan korkuların
Çaresizliğini hissedersin yorgun ve ürkek
Yüzmeyi öğrenirsin gözyaşlarının dalgalarında
Kene gibi yapışmıştır bedenine kurtulamazsın
Bitmez yalnızlık bugünden, kolay kolay gitmez yarın da
Yazan: Davut Durmuş
Sayı: 36