alnım çatlıyor yere düşüyor gönlüm nerede kaybettiğimi bilmeden duymadan anlamadan görmeden bekliyorum en ummadığın anlarda içimde bardaklar kırılıyor kuyularım dolup taşmakta. piç çocuklar ceplerimde atıyorum hepsini kuyu içlerine hediyeler dağıtıyorum koşun ölümsüzlük ellerimde. kan kusan gözümden ağrıyan dizimden bıkıyorum kendimden…