Garip yaşıyorum.
Uzun soluklu yolculuklarım var,
Bir türlü varamadığım.
Sert düşüşlerim var,
Henüz dibe vurmadığım.
Pek meziyetlerim var,
Asla başaramadığım.
Komada bir ruhum var,
Bedenine kendini anlatamayan.
Durmak isteyen bir kalbim var,
Kararın kendisinde olmadığının farkında olan.
Haklı bir çığlığım var,
Adalete işlemeyen.
Kötüler böyledir,
Masumları yaşatmazlar.
Kötüler böyledir,
Masumları öldürmezler.
Hayatın ta kendisi gibi.
Bu düzen böyledir,
Sen kocaman bir hiçsin.
Kalbin paramparça,
Gururun yerlerde pislik.
Mantık bile “gitmen gerek” diyor.
Deli düşüncelerim var,
Büyük hayallerimin dur dediği.
Hızlıca koşasım var,
İnancımın körüklediği.
Karmakarışık bir haldeyim,
Yalanların sebep olduğu.
Bugün ilk defa korkuyorum,
Dostlarımdan, ailemden, aşkımdan olmaktan.
Haksızlıktan, iftiradan, entrikalardan.
Ben bugün en çok cesaretimden korkuyorum.
Yazan: Faruk Koç